سلام دوستان
ابن هم دومین دل نوشته من
انقدر پیش این و آن ازخوبی هایش گفتم که وقتی سراغش را می
گیرند،شرم دارم بگویم تنهایم گذاشت...
تقدیم به کسی که باور نکرد دوستش دارم
بقیه در ادامه مطلب.....
یادت باشد دلت كه شكست،سرت را بالا بگیری...
تلافی نكن،فریاد نزن،شرمگین نباش
دل شكسته،گوش هایش تیز است
مبادا دل و دست آدمی كه روزی دلدارت بود،
زخمی كنی به كین
مبادا كه فراموش كنی،روزی شادیش آرزویت بود
صبور باش و ساکت
صبر کردن دردناک است
و فراموش کردن دردناک تر
ولی از این دو دردناک تر این است که ندانی باید صبر كنی یا فراموش
من شکستن نمیدانم ،
ولی هر کس از کنارم گذشت شکستن را خوب بلد بود
دلم را، عهدش را ، غرورم را ، کمرم را..
دلم را با نگاه سردش...
و
کمرم را.. با رفتنش...